عشق صدای سازگار است و بلای ماندگار...

عادلانه نیست!

سهم من از بودن تو حتی یک دل سیر دیدنت هم نشد!

باز هم دعوت به طوفان کن مرا اما بدان ؛
 من دلم دریاست دریا را به دریا می بری ؛
 من شبیه یوسفم راه سقوطم چاه نیست ؛
 چون بیندازی مرا در چاه بالا می بری ..!

من پذیرفتم شکست خویش را

پندهای عقل دوراندیش را

من پذیرفتم که عشق افسانه است

هر که عاشق می شود دیوانه است

می روم از رفتن من شاد باش

از عذاب دیدنم آزاد باش

گرچه تو تنهاتر از من می شوی

آرزو دارم تو هم عاشق شوی

آرزو دارم بفهمی درد را

تلخی این لحظه های سرد را